Monday, August 1, 2011

႐ုပ္ၾကြင္းႏွလုံးသား

ေအာ္ ေခၚသံေလလား  
ငိုေၾကြးသံေလလား 
ေၾကကြဲသံေလလား
ႏွလုံးသားအစုံမွာ 
ၾကာပဒုံလို ပြင့္အာ 
ဆည္းဆာလို အေရာင္ထြန္းလင္းအား ေလ်ာ့က် 
ေတာင္အကြယ္မွာ ပုန္းကြယ္ၿပီး ႏုတ္ဆက္ရေလမွာလား ။ 

မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းလုိ 
လည္ပတ္မွဳအ႐ွိန္မရပ္လွ်င္ေတာ့ 
အာ႐ုံအတက္မွာ 
ၿပဳံး႐ြင္မု႕ မ်က္ႏွာအသစ္နဲ႔
အားမာန္ဆိုတဲ့ ေဆးတစ္ခြက္ေဆာင္ၾကည္းကာ 
စာမ်က္ႏွာအသစ္ကိုဖြင့္လစ္ၿပီး 
အတူတူတစ္ေလွတည္းစီးသြားခ်င္ပါေသးတယ္ ။ 

လမ္းခုလပ္မွာ 
အျပစ္ဖြဲ႔ ႏုတ္ဆက္ကာ မခ်န္ရက္သည္မို႔
စို႔နစ္ေနတဲ့အရာကုိ ခါခ် 
ႏြမ္းလွ်ခဲ့သမွ်ေတြကို အာဟာရျဖည့္ရင္း 
အေမွာင္ကိုခြင္းကာ 
Add caption
အလင္းကမၻာရပ္ဆီသို႕ 
လွမ္းၾကပါစို႕လား ။ 

ေဟာင္းႏြမ္းၿပီးေသာ ပန္ခ်ီးကာားတစ္ခ်ပ္ျဖစ္ေပမဲ့ 
သိန္းေသာင္းဂဏန္းအညီ႐ွိေသးတဲ့ သူ႕ရဲ႕တန္ဖိုးဟာ 
အႏုပညာ အသြင္ ခံစားသိျမင္တတ္သူအဖို႕ 
ပုံျပယ္စြာ လမ္းအလယ္မွာ 
လူတကာတက္နင္းမွာကို မလိုလားဆုံးပါ ။ 



No comments:

Post a Comment